خاک خیس

نقش ولایت پذیری حضرت ابوالفضل عباس ( ع)
برایش برادری با وفا بود و همراه او به صحرای کربلا آمد زیرا او را دوست می داشت، حتی هنگام صدا زدن مولا را با احترام خاصی صدا می زد، علمدار او بود در صحرای کربلا برادر خویش را برگزید و جان خویش را فدای برادر کرد تا هر دو دست او جدا گشت و خداوند به جای دست ها دو بال به او عطا کرد که با فرشتگان در بهشت پرواز کند و در روز قیامت شهدا به او غبطه می خورند.
هنگام شهادت بانگ زد که از مرگ نمی ترسم، تا وقتی که میان مردان کارآزموده افتاده و جان من نثار جان پاک فرزند مصطفی است من عباس هستم با مشک می آیم و روز نبرد از شر نمی ترسم ولی در آخر شهد شیرین شهادت را نوشید.